post

ESPAÑOL_ ENGLISH_ PORTUGUÉS_CREOLE HAITIANO (KREYOL AYISYEN)

#8M Pronunciamiento de la Red Latinoamericana y del Caribe de personas Trans

Las mujeres Trans estamos en la misma lucha junto a todas las mujeres del mundo, hoy renovamos nuestras banderas y nuestros reclamos junto a todas las mujeres latinoamericanas y caribeñas. Para nosotras los 8 de marzo ES EL DÍA DE LAS MUJERES, queremos reivindicar que mujeres somos todas, tenemos los mismos derechos, y luchamos unidas contra la desigualdad y la violencia. Cada año que pasa, vemos como avanzamos en nuestras luchas, sin embargo, también vemos como el sistema machista y patriarcal nos asecha con más violencia, por eso, nuestro llamado es a la UNIDAD y a gritar en una sola voz “PAREN DE MATARNOS”.

El 8 de marzo es un día para EXIGIR JUNTAS una respuesta de los gobiernos y Estados a toda la violencia y desigualdades que enfrentamos las mujeres, y en nuestro caso, especialmente las que vivimos las mujeres Trans. Es un día para visibilizar -dentro y fuera del movimiento feminista- que cada mujer Trans asesinada es un femicidio, que la violencia hacia las mujeres Trans existe y que auto percibirnos como mujeres en una región donde la mayoría de los gobiernos y Estados no nos reconocen y donde no hay Leyes de Identidad de Género, es nuestro primer derecho vulnerado, la primera violación que sufrimos.

La Pandemia y la COVID19 demostró al mundo, lo que ya veníamos gritando en la calle, ¡Las mujeres estamos en el eslabón de mayor inequidad y vulnerabilidad!, la violencia y la desigualdad que vivimos las mujeres está atravesada por nuestro el género, la etnia, la clase, la orientación sexual, etc. AFIRMAMOS que las mujeres somos las más afectadas por la pandemia, muchas perdimos nuestros trabajos precarizados o registrados, aumentó la carga de cuidados en el hogar, las trabajadoras sexuales seguimos sin derechos laborales, y muchos servicios de salud relegaron la atención a nuestra salud integral debido a la pandemia.

Las mujeres Trans, ya vivimos una histórica situación de emergencia, pobreza estructural, exclusión social, debido a la ausencia de políticas públicas estatales, entonces, la pandemia vino a agravar lo que ya vivimos, empujándonos un poco más a la muerte. El machismo de los gobiernos y la violencia institucional es aún más explícita y violenta en estos tiempos pandémicos. Somos invisibilizadas en las ayudas humanitarias, no somos parte de los comités de emergencia, somos perseguidas y violentadas por los órganos de seguridad cuando salimos a buscar recursos y alimentos. Según el Centro de Documentación y Situación Trans en Latinoamérica y el Caribe (CeDosTALC), de todas las formas de violencia hacia las personas Trans, el 60% lo constituyen asesinatos, golpizas y abusos sexuales, este dato aumentó en el 2020.

Por todo esto, a los Estados decimos: ¡YA ES HORA DE ACTUAR!, ¿cuantas más tenemos que morir?, ¿cuántas más tenemos que sufrir en nuestros cuerpos la violencia y el machismo?, ¿cuántas más tendremos que migrar forzosamente huyendo de la violencia social e institucional?, ¿Cuándo vamos a dejar de contar mujeres Trans asesinadas? ¿Cuándo vamos a ser parte de las políticas públicas para garantizar el acceso a nuestros derechos humanos? TODA RESPUESTA DEBE SER CON NOSOTRAS, NADA SIN NOSOTRAS.

¡Las mujeres Trans no tenemos más tiempo!, ¡No podemos esperar ni un día más!, nuestra expectativa de vida en la región es de 35 años, no podemos seguir muriendo esperando a que se reconozca nuestra identidad de género, al derecho a la educación sin estigma ni discriminación, derecho a inclusión laboral, a tener una vivienda digna y salud integral.

A las mujeres les decimos: ¡NI UN PASO ATRÁS! ¡ARRIBA EL FEMINISMO QUE VA A VENCER!

A los gobiernos ausentes y machistas: ¡EXIGIMOS GARANTÍA Y ACCESO A NUESTROS DERECHOS HUMANOS!

A los grupos anti-derechos les decimos:¡NO PODRÁN DETENERNOS!

El sistema machista y patriarcal ¡VA A CAER!


#8M Announcement of the Latin-American and Caribbean Network of Trans People

Trans women are in the same struggle together with all the women of the world, today we renew our demands together with all Latin American and Caribbean women. For us, March 8th IS WOMEN’S DAY, we want to say that we are all women, we have the same rights, and we fight united against inequality and violence. Each year that passes, we see how we advance in our struggles, however, we also see how the patriarchal system harasses us with more violence, for that reason, our call is for UNITY and to scream in one voice «STOP KILLING US».

March 8th is a day to DEMAND TOGETHER a response from governments and States to all the violence and inequalities that women experience, and in our case, especially those experienced by Trans women. It is a day to make visible – inside and outside the feminist movement – that every murdered Trans woman is a femicide, that violence against Trans women exists and that self-perceiving ourselves as women in a region where most governments and States do not recognize us and where there are no Gender Identity Laws, is our first violated right, the first violation we suffer.

The Pandemic and the COVID19 revealed to the world what we have been shouting in the streets, women are in the link of greater inequality and vulnerability!, the violence and inequality that we women experience is crossed by our gender, ethnicity, class, sexual orientation, etc. We affirm that we, women, are the most affected by the pandemic, many of us lost our precarious or registered jobs, home care increased for us, sex workers continue without labor rights, and many health services relegated the attention to our integral health due the pandemic.

Trans women, we already live a historical situation of emergency, structural poverty, social exclusion, due to the absence of state public policies, so the pandemic came to aggravate what we already live, pushing us a little more to death. The institutional violence is even more explicit in these times of pandemics. We are invisible in humanitarian aid, we are not part of the emergency commissions, we are persecuted and violated by the security agencies when we go out to look for resources and food. According to the Center for Documentation and Trans Situation in Latin America and the Caribbean (CeDosTALC), of all forms of violence against trans people, 60% are murders, beatings and sexual abuse, this figure increased in 2020.

For all these reasons, we say to the States: IT IS TIME TO ACT, how many more of us have to die?, how many more of us have to suffer violence in our bodies?, how many more of us will have to forced migrate fleeing from social and institutional violence?, when will we stop counting murdered Trans women? when will we be part of the public policies to guarantee access to our human rights?  EVERY ANSWER MUST BE WITH US, NOTHING WITHOUT US.

Trans women have no more time!, we cannot wait one more day!, our life expectancy in the region is 35 years, we cannot continue to die waiting for the recognition of our gender identity, the right to receive education without stigma or discrimination, the right to labor inclusion, the right to have decent house and integral health.

To women we say: NOT ONE STEP BACK! UP WITH FEMINISM THAT WILL WIN!

To the absent governments: WE DEMAND GUARANTEE AND ACCESS TO OUR HUMAN RIGHTS!

To the anti-rights groups we say: YOU WILL NOT BE TO STOP US!

The patriarchal system WILL FALL!


#8M Declaração da Rede Latino-Americana e Caribenha de Pessoas Trans

As mulheres trans estão na mesma luta junto com todas as mulheres do mundo, hoje renovamos nossas bandeiras e nossas exigências junto com todas as mulheres da América Latina e do Caribe. Para nós, 8 de março É O DIA DAS MULHERES, queremos reivindicar que somos todas mulheres, temos os mesmos direitos, e lutamos unidas contra a desigualdade e a violência. Cada ano que passa, vemos como avançamos em nossas lutas, no entanto, também vemos como o sistema machista e patriarcal nos ameaça com mais violência, portanto, nosso chamado é para a UNIDADE e para gritar em uma só voz PAREM DE MATAR-NOS!

8 de março é um dia para EXIGIR JUNTAS uma resposta dos governos e Estados a toda a violência e desigualdades que as mulheres enfrentam, e em nosso caso, especialmente aquelas vividas pelas mulheres Trans. É um dia para tornar visível – dentro e fora do movimento feminista – que toda mulher trans assassinada é um femicídio, que a violência contra as mulheres trans existe e que a autopercepção como mulheres em uma região onde a maioria dos governos e Estados não nos reconhecem e onde não há Leis de Identidade de Gênero, é nosso primeiro direito violado, a primeira violação que sofremos.

A Pandemia e a COVID19 demostrou ao mundo o que temos gritado nas ruas, as mulheres estão no elo de maior desigualdade e vulnerabilidade!, a violência e desigualdade que nós mulheres vivemos é atravessada por nosso gênero, etnia, classe, orientação sexual, etc. Afirmamos que as mulheres são as mais afetadas pela pandemia, muitas de nós perderam nossos empregos, a carga de cuidados no lar aumentou, as trabalhadoras do sexo continuam sem direitos laborais, e muitos serviços de saúde relegaram a atenção à nossa saúde integral devido à pandemia.

Mulheres trans, já vivemos uma situação histórica de emergência, pobreza estrutural, exclusão social, devido à ausência de políticas públicas estatais, então, a pandemia agravou o que já vivemos, empurrando-nos um pouco mais para a morte. O machismo dos governos e a violência institucional é ainda mais explícita e violenta nestes tempos pandêmicos. Somos invisíveis na ajuda humanitária, não fazemos parte dos comitês de emergência, somos perseguidas e violadas pelas forças de segurança quando saímos à procura de recursos e alimentos. De acordo com o Centro de Documentação e Situação das Trans na América Latina e no Caribe (CeDosTALC), de todas as formas de violência contra pessoas trans, 60% são assassinatos, espancamentos e abusos sexuais, este número aumentou em 2020.

Por tudo isso, dizemos aos Estados: É HORA DE AGIR, quantos mais de nós teremos que morrer?, quantos mais de nós teremos que sofrer violência e machismo em nossos corpos?, quantos mais de nós teremos que migrar à força fugindo da violência social e institucional?, quando deixaremos de contar as mulheres trans?, quando faremos parte das políticas públicas para garantir o acesso aos nossos direitos humanos?, quando faremos parte das políticas públicas para garantir o acesso aos nossos direitos humanos?  QUALQUER RESPOSTA DOS ESTADOS DEVE NOS INCLUIR.

As mulheres trans não têm mais tempo!, não podemos esperar mais um dia!, nossa expectativa de vida na região é de 35 anos, não podemos continuar morrendo esperando pelo reconhecimento de nossa identidade de gênero, o direito à educação sem estigma ou discriminação, o direito à inclusão no trabalho, a ter uma moradia decente e saúde integral.

Às mulheres, dizemos: NEM UM PASSO ATRÁS! PARA CIMA COM O FEMINISMO QUE VENCERÁ!

Aos governos ausentes:EXIGIMOS GARANTIA E ACESSO AOS NOSSOS DIREITOS HUMANOS!

Aos grupos antidireitos, dizemos nós: VOCÊ NÃO SERÁ CAPAZ DE NOS DETER!

O sistema machista e patriarcal VAI CAIR!


#8 Anons Rezo Amerik Latin ak Karayib lan pou fanm Transjan

Fanm Trans ap mennen menm lit ak tout lòt fanm nan mond lan, jodia ansanm ak tout lòt fanm ki nan Amerik Latin ak nan karayib lan nap refòmile demand nou. Pou nou 8 mas se jounen fanm, e nou vle fè konnen ke nou tout se fanm nou tout gen menm dwa e nap goumen ansanm kont inegalite ak vyolans. Chak ane nou fè yon pa an avan nan lit pou dwa fanm respekte, men nou konnen tou ke systèm kote gason ap domine ki rele Patriyaka an, ap kontinye simaye vyolans sou fanm. Se pou rezon sa kifè nou tout ap uni vwa pou nou fè yon sèl kout rèl pou nou di «SISPANN TOUYE NOU !!!!»

8 Mas se yon jou pou nou tout ansanm ekzije ke gouvènman ak leta nou yo ban nou yon repons sou tout vyolans ak inegalite ke fanm ap subi, espesyalman vyolans ak diskriminasyon ke fanm Transjan yo ap viv. Se yon jounen vizibilite pou sa ki andan ni sa ki andeyò mouvman feminis lan. Nou vle fè konnen ke chak fwa yo asasinen yon fanm Trans ke se yon femisid li ye, nou vle fè konnen ke vyolans kont fanm Trans yo se yon reyalite. Premye ak pi gwo fòm vyolans ke nou fè fas avèk antan ke fanm Transjan, se viv nan yon sosyete kote ke byen ke nou konnen e pèsevwa tèt nou antan ke fanm men ni leta ni gouvènman kote nap viv la pa rekonèt nou antan ke fanm, pa gen lwa sou idantite de jan. sa se pi gwo vyolasyon dwa nou.

Pandemi kovid-19 te pèmèt ke tout moun nan mond la vinn wè sa nou tap denonse tribò babò, ke fanm yo mele nan yon gwo nas inegalite ak vilnerabilite, vyolans ke nou fè fas antan ke fanm depase jan nou, nasyonalite nou, klas sosyal nou, oryantasyon seksyèl nou e latriye.Nou sètifye ke nou menm fanm nou plus afekte pa pandemi sa, ampil nan nou pèdi travay nou ke sete fòmèl ou enfòmèl travayè seksyèl yo ki se medam kap fè Bagay pou lajan yo kontinye ap travay san dwa yo pa rekonèt kòn profesyonèl anpil sèvis sante fanm t vin sispann asiste nou akoz de pandemi an .

Fanm trans yo nou deja ap viv nan yon sitiyasyon ki pa nòmal , nap viv nan mizè akòz absans leta ki pa gen yon sistèm ki la pou ede trans ,kidonk pandemi an vin rann sitiyasyon an pi konplike e menm mete nou pi pre lanmò, vyolans institisyon yo ap fè kont nou yo vin pi rèd nan moman pandemi an . Nou pa figire nan èd imanitè yo e nou pa fè pati komisyon ijan yo nou pèsekite ak vyole pa ajan sekirite yo lè nou al chache manger. D’après sant Dokimantasyon 60% zak ki fèt sou trans yo se asasinay, baton, kadejak chif sa yo ogmante nan ane 2020.

Pou tout rezon sa yo nou nou vle fè leta nan tout rejyon Amerik latin an ak karayib la konnen ke li lè pou yo aji , konbyen nan nou ki dwe mouri toujou?, Konbyen nan nou ki pou kontinye ap sibi vyolans nan kò nou?,konbyen nan nou ki dwe kite peyi nou pou nal echwe nan lòt peyi akòz vyolans sosyal, intisyonél kap fèt kont nou?,Kileu nap sispann konte kadav fanm trans ke yo touye?,Kileu nap kapab jwenn aksè ak politik piblik ki pou garanti aksè a dwa nou etan ke moun? CHAK REPONS TA DWE FÈT AVEK NOU MENM TRANS E ANYEN PAKA FÈT SAN NOU .

Fanm trans yo pa ret tan anko!, Nou paka tann on jou ankò. Nan zone pi lontan pou yon trans viv se 35 lane nou paka kontinye ap mouri ankò nan ret tann ke yo rekonèt idantite jan nou , tann dwa pou nou al lekòl san yo pa stigmatize , diskrimine, nan tann dwa pou nou intégré sektè pwofesyonèl la, pandan nap tann dwa pou nou jwenn yon lojman ki desan e jwenn yon sante ki konplè.

Nap di medam yo:

Nou pap fè yon pa dèyè! PATI FEMINIS KAP PÒT LAVIKTWA!

Pou gouvènman an ki absan yo nap di:

NAP MANDE YON GARANTI AK AKSÈ POU DWA MOUN NOU!

Ak pastè , legliz ki se gwoup anti dwa yo nap di:

Ou pap ka bare wout nou

Systems dominasyon gason an ki se patriyaka a gen poul tonbe .

Deja un comentario

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *